DEFNE'NIN RESIMLERI

 Sabiha Paktuna Keskin'in Çocuk çizgilerindeki giz isimli kitabını okuduktan sonra Defne'nin çizdiği resimlere hem dikkat edip,hem de saklamaya özen gösteriyorum. Gerçekten çocuklar yaptıkları resimlerle hem duygularını,hem de kişilik özelliklerini inanılmaz güzel yansıtıyorlar. Defne ilk resimlerini hep duvara çizdi, 2 yaşında iken eline kalemi alır boydan boya duvarı karalardı. O dönemlerde calliu'yu izlediği için özellikle kafasını çizerdi duvarlara. Resimlerini çekmiştim duvarları silmeden önce ama bulamadım kayıtların içinde. Elimde bulunan kayıtlı resimlerden birkaçını yapma zamanına göre sıralayayım. Çizimleri takip etme sırası Çınar'a geliyor o da kalem tutmaya başladı çünkü :)

Bu resimi geçen sene anasıfındayken çizmiş. Kardeşini mutlu etmek için arabayla oynatmayı düşünerek bu resmi yaptığını söyledi.

Bu resimi benim doğum günümde yapmıştı geçen sene. Beni çizdiğini söylemişti neyse ki yüzüm gülüyor.

Bu resimler bizim için oldukça espirili resimler. Ilk resmi kendi kendine yaptı ertesi gün tekrar aynı resimden çizdi koşarak yanımıza gelip " bakın aynısını yaptım. Fotoboki gibi oldu"

Bu resimi de 14 Şubat'da yaptı. Normalde sevgililer günü kutlaması gibi bir alışkanlığımız yok. Fikir olarak kutlanmaması taraftarıyız. Buna rağmen eşim o gün iki buket çiçekle eve gelince sevgililer gününü anlattık. Koşarak odasına gitti bu resimi yaparak bize verdi. :)

Bu resimi de anneler gününde çizdi. Defne özel günlerde ya da evimize gelen bir misafire hediye amacıyla resim yapmayı ve bu resimleri hediye etmeyi çok sever.

Bu resim benim için mihenk taşı sayılabilecek bir resim. Çünkü bu resimle kendi davranışlarımı gözden geçirme ihtiyacını kuvvetli bir biçimde hissettim. Defne bu sene ilkokula başladı. Iki yıl anasınıfı tecrübesi yaşamış olmamıza rağmen okulun ilk iki haftsı sıkıntılı geçti. Gitmek istemediğini ya da benim okulda , hatta sınıfının önünde kalmamı istedi benden. Bu arada okulda öğretmeni serbest resim yapmalarını istemiş Defne üstteki resimi yapmış. Sınıflarındaki panoda görünce hemen resmini çekip,resimini bana anlatmasını istedim. Ortadaki peri kadın üzgünmüş çünkü yağmur yağdığı için kanatları ıslanmış. Çiçekler de çok mutlu çünkü onlara yağmur gerekliymiş. Bu resimden     şu anlamı çıkardım. " anne boş yere kaygılanıyorsun şu hayatta yağmur da yağacak,şimşek de çakacak bize yağmur (hayat) gerekli. Kardeşim de ben de  böyle çok mutluyuz. Okula başladığı için büyümüş kaygılarım o anda farkına vardım ve hemen kendime çeki düzen verdim. Sözleriyle oldukları kadar yaptıklarıyla da bize yol gösteriyorlar aslında ne mutlu bizlere....